Bitwa pod Kostiuchnówką (4–6 lipca 1916) – bitwa z udziałem żołnierzy Legionów Polskich stoczona podczas pierwszej wojny światowej.
Legiony Polskie już od października 1915 roku toczyły w rejonie wołyńskiej wsi Kostiuchnówka (powiat słucki) walki zaczepne, a następnie pozycyjne z oddziałami rosyjskimi. W lipcu 1916 roku rozegrała się tam największa bitwa Legionów, w której po raz pierwszy obok siebie walczyły wszystkie trzy brygady w ramach austriackiego korpusu gen. Hauera. Stawiły one czoło rosyjskiej ofensywie, której celem było wyprostowanie linii frontu wzdłuż Styru.
Najbardziej zacięty bój toczył się w rejonie umocnień „Lasku Polskiego”, „Polskiej Góry” i „Reduty Piłsudskiego”. Wobec załamania się oporu na innych odcinkach i groźby okrążenia, Polacy oderwali się od nieprzyjaciela i rozpoczęli odwrót na linię Stochodu. Bohaterska postawa polskich legionistów przywróciła wśród elit politycznych Europy kwestię polskiej państwowości.( )
Legiony Polskie już od października 1915 roku toczyły w rejonie wołyńskiej wsi Kostiuchnówka (powiat słucki) walki zaczepne, a następnie pozycyjne z oddziałami rosyjskimi. W lipcu 1916 roku rozegrała się tam największa bitwa Legionów, w której po raz pierwszy obok siebie walczyły wszystkie trzy brygady w ramach austriackiego korpusu gen. Hauera. Stawiły one czoło rosyjskiej ofensywie, której celem było wyprostowanie linii frontu wzdłuż Styru.
Najbardziej zacięty bój toczył się w rejonie umocnień „Lasku Polskiego”, „Polskiej Góry” i „Reduty Piłsudskiego”. Wobec załamania się oporu na innych odcinkach i groźby okrążenia, Polacy oderwali się od nieprzyjaciela i rozpoczęli odwrót na linię Stochodu. Bohaterska postawa polskich legionistów przywróciła wśród elit politycznych Europy kwestię polskiej państwowości.( )