Parafialny kościół Wniebowzięcia NMP w Ostrogu ma dawną historię. Na myśl niektórych badaczy przebudowany z dawnej murowanej cerkwi prawosławnej Najświętszej Maryi Panny w katolicki chram. Jak wskazują literackie źródła, ta niewielka cerkiew z zaokrągloną apsydą, orientowaną na wschód, była zbudowana za panowanie Fedora Ostrogskiego (jego imię po raz pierwszy wspomina się w 1386 roku). Kiedy właśnie cerkiew stała się kościołem, opinie badaczy rozchodzą się. Polscy uczeni (S. Kardaszewicz, M. Orłowicz) ...
Parafialny kościół Wniebowzięcia NMP w Ostrogu ma dawną historię. Na myśl niektórych badaczy przebudowany z dawnej murowanej cerkwi prawosławnej Najświętszej Maryi Panny w katolicki chram. Jak wskazują literackie źródła, ta niewielka cerkiew z zaokrągloną apsydą, orientowaną na wschód, była zbudowana za panowanie Fedora Ostrogskiego (jego imię po raz pierwszy wspomina się w 1386 roku). Kiedy właśnie cerkiew stała się kościołem, opinie badaczy rozchodzą się. Polscy uczeni (S. Kardaszewicz, M. Orłowicz) uważają, że to stało się w 40-ch latach XV st. Przyczyną pojawienia katolickiej świątyni w Ostrogu, na co pogodziły się książęta Ostrogski, była decyzja Florenckiego soboru (1439 roku) o unii wschodnich i zachodnich cerkwi, a także przywileju króla Władysława (1443 roku) o równouprawnieniu prawosławnych i katolickich wyznań wiary w Rzeczpospolitej.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W 1582 roku, jak twierdzi S. Kardaszewicz, za zgodą księcia Wasyla-Konstantyna Ostrogskiego cerkiew przekształcono w parafialny kościół. Inna wersja o pochodzeniu parafialnego kościoła w Ostrogu (А. Sendulski, Н. Pietrow, P. Batiuszkow) przekonuje w tym, że cerkiew Najświętszej Maryi Panny stała się kościołem tylko na początku XVII st. W tymże stuleciu była zbudowana obok z kościołem plebania. W 1621 roku w kościele był ustalony duży ołtarz, zrobiony rzeźbiarzami lwowskimi. W 1625 roku z prawej strony była dobudowana kaplica Maryji. W 1702 roku dach kościoła był kryty gontem od nowa, także zbudowana nowa dzwonnica. W przyszłym roku zaczęły budować babiniec i kruchtę. W XVIII i XIX st. kościół nieraz rozbudowywały i ozdabiały sumiastymi barżowymi ołtarzami, które wspominają się w bizantyjskim opisie cerkwi 1805 roku. Do 1748-1753 lat kosztem Stanisława Jabłonowskiego, który wtedy był właścicielem Ostroga, z lewej strony dobudowały kaplicę Jana Niepomuka – symetryczną do kaplicy Maryji. Po tym świątynia nabrała w planie charakteru krzyża. Z czasem kąty między kaplicami i prezbiterium wypełniły niewielką i niską objętością zakrystii i skarbce. Więc, kościół, objętość którego z czterech boków stopniuje się do centrum i w górę, stał się piramidalnym. Nad nawą wznosiła się łaźnia z sygnaturą. Parafialny kościół często biedował od pożarów w XIX cт, które niszczyły go w 1809, 1848 latach i 4 czerwca 1889 roku. Po ostatnim pożarze powstała konieczność budować absolutnie nowy chram. Jego wybudowały w miejscu dawniejszego w ciągu 1897 roku za projektem architekta W. Petrowskiego w stylu neoklasycyzmu. W projekcie był uwzględniony warunek, postawiony carską administracją, która pozwoliła budować nową świątyni. Kompozycyjny ona musi była różnić się od „poprzedniej barokowej”. W odróżnieniu od starej budowli, która spłonęła, nowy kościół ma wyraźną kompozycję krzyża jak w planie, tak i w objętościowo-przestrzennym postanowienie. Za: |
|||||||||||||||||||||||||